Twee unieke verhalen, één gemeenschappelijke behoefte

Onder het gemeenschappelijke motto “Together, for mobility” ondersteunt Invacare met trots Free Wheelchair Mission, een non-profitorganisatie die mensen met een fysieke beperking in ontwikkelingslanden toegang geeft tot een rolstoel. Zonder rolstoel zouden veel mensen van hun waardigheid en onafhankelijkheid worden beroofd. Lees meer over Elba en Johannes, twee recente ontvangers van zo’n rolstoel.

Elba’s verhaal

Vanaf haar 10e werkte Elba op het land en werd vroeg wakker om yucca, taro en meer te gaan planten. In de loop der jaren kreeg ze een botziekte waardoor zij het vermogen om rechtop te staan geleidelijk verloor. Toen ze later nierproblemen kreeg die hypertensie en zwelling in haar benen veroorzaakten, werd kruipen over de houten vloer om zich in haar huis te verplaatsen steeds gebruikelijker.

Als weduwe zonder voldoende financiële middelen om zichzelf te onderhouden, was Elba afhankelijk van de hulp van haar buurman om haar te helpen bij haar dagelijkse taken. Haar kinderen werden ook boeren, wat het financieel moeilijk voor hen maakt om medicijnen of vitamines te kopen om haar botten en spieren te versterken om haar mobiliteit te verbeteren.

Via een lokaal radiostation werd Elba op de hoogte gebracht van de distributie van rolstoelen door Free Wheelchair Mission. Reizen naar en rond de stenige straten van Kisalaya, een inheemse gemeenschap in Nicaragua, was onmogelijk zonder iemand om haar te dragen, dus Free Wheelchair Mission stemde ermee in om naar haar huis te komen. Toen Free Wheelchair Mission arriveerde, zagen ze haar uit haar huis kruipen; zo dankbaar dat er een rolstoel voor haar was gearriveerd.

“Dank u, dank u. Ik had niet gedacht dat ze zo snel zouden komen. Nu kunnen mijn kinderen me mee uit nemen… Mijn armen waren moe, net als mijn benen, maar nu is het alsof ik nieuwe armen en benen heb!”

Elba Poveda, 64 jaar oud, Kisalaya, Nicaragua

Het verhaal van Johannes

Als commandant van de Street Patrollers van het Community Policing Forum in Hillbrow was Johannes een zeer actief man. Plotseling werd hij ’s nachts wakker en merkte dat hij niet kon opstaan en dat de linkerkant van zijn lichaam verlamd was. Zijn familie bracht hem naar het ziekenhuis waar artsen een beroerte diagnosticeerden. Hij bracht enige tijd door in het ziekenhuis, maar werd later met zijn vrouw en zoon naar huis gestuurd. Zijn collega Simon wilde hem graag helpen en nam contact op met Free Wheelchair Mission.

Op de rit naar het huis van Johannes merkte het Free Wheelchair Mission-team het gebrek aan infrastructuur in het gebied op – grindwegen in echt slechte staat en riolering die langs de kant van straten liep. Johannes en zijn gezin wonen in een tochtige 1 kamer tinnen keet. Daar in een stoel achter de voordeur zat Johannes met een diepe droefheid in zijn stem om zijn situatie.
“Het ging allemaal zo snel en nu is mijn leven zo veranderd. Ik had nooit gedacht dat mijn familie voor me zou moeten zorgen.’

Johannes Moraudu, 57 jaar oud, Johannesburg, Zuid-Afrika

Zonder rolstoel moesten zijn zoon en vrouw hem in en uit zijn huis dragen, terwijl zijn vriend Simon hielp bij het vervoer naar het ziekenhuis.

Free Wheelchair Mission arriveerde met een nieuwe rolstoel en hielp Johannes buiten in de ochtendzon om wat aanpassingen te doen. Hij was zo dankbaar dat deze rolstoel hem weer enige zelfstandigheid kon bieden en de druk op zijn gezin kon verlichten. Je kon zelfs de glimlach in zijn stem horen toen hij dit levensveranderende geschenk ontving.